خستگی در ورزش و راه های مبارزه با آن
یکی از مواردی که امروزه متخصصین علوم ورزشی را وادار به تحقیق کرده , عارضه مهم خستگی است . همانطوری که می دانیم خستگی بر ادامه ورزش اثر نامطلوب گذاشته, از کیفیت کار ورزشکاران می کاهد، این امر ورزشکاران و بخصوص مربیان را وادار می سازد تا تحقیق کنند و بفهمند که چگونه می توان با خستگی مبارزه نمود و شدت آن را کاهش داد و بعد از تمرین سریع تر آن را از بدن دفع کرد ؟
باید متذکر شد که خستگی می تواند ریشه روانی یا بیماری داشته باشد , ولی ما در اینجا درباره خستگی حاصل از فعالیت های ورزشی بحث خواهیم کرد .
در مورد تعریف خستگی باید گفته شود : (( حالت ناخوشایندی است که در بدن به وجود می آید . ))
حال برای آنکه راه های مبارزه با این حالت را بدانیم , به علتهای فیزیولوژیک خستگی و انواع آن خواهیم پرداخت .
انواع خستگی و علتهای هر یک :
به طور کلی دو نوع خستگی وجود دارد ۱ خستگی هوازی ۲ خستگی غیر هوازی .
خستگی هوازی: نوعی از خستگی است که در اثر فعالیت های هوازی به وجود می آید و علل آن به شرح زیر است :
-کم شدن سطح گلوکز خون در اثر فعالیت که در نتیجه کمبود گلیکوژن جگر و عضله است .
-کم شدن آب بدن به علت بالا رفتن سطح متابولیسم و عمل تعریق
-کم شدن نمک بدن
-افزایش حرارت بدن
-عدم توازن بین یونهای سدیم و پتاسیم
و بالاخره کاهش بازده قلب به علت افزایش نیاز اندام ها , که در هر ضربه قادر نیست خون کافی به -اندامهای بدن برساند , نمونه خستگی هوازی را می توان در دوهای ماراتن و ۰۰۰/۱۰ متر مشاهده نمود.
خستگی غیر هوازی : نوعی دیگر از خستگی است که در اثر فعالیت های غیر هوازی به وجود می آید . علل آن عبارتند از :
-کمبود اکسیژن
-زیاد شدن حالت اسیدی خون که در اثر بالا رفتن مقدار اسید لاکتیک می باشد . این اسیدی شدن خون سبب بوجود آوردن اختلالاتی در امر انقباض عضلانی میگردد , بدین ترتیب ماده ای را که در انتهای سیناپس های عصبی ترشح می شود ( اسیتل کولین ) , تحت تاثیر قرار می دهد و چون این ماده در عمل انقباض نقش مهمی دارد کارش مختل گشته , انقباض خوبی انجام نمیگیرد .
-کمبود مواد قندی و کاهش آن در اثر فعالیت و ندادن استراحت های حساب شده در جهت ترمیم ATP PC از دست رفته در فعالیت های شدید و کوتاه مدت . نمونه خستگی غیر هوازی را میتوان در کشتی به خوبی مشاهده کرد .
در مورد علائم ظاهری خستگی باید گفت که کبود شدن پوست بدن , افزایش حرارت , احساس درد , کوفتگی و تشنگی از علائم مشخصه خستگی است .
راه های مبارزه با خستگی
بطور کلی باید متذکر شد که افراد ورزشکار قادرند ۲۰ تا ۳۰ درصد بیشتر از غیر ورزشکاران اسید لاکتیک را در بدن تحمل نمایند . بطور مثال در حالت عادی مقدار اسید لاکتیک خون ۱۰ میلی گرم در ۱۰۰ سی سی است , این مقدار در هنگام فعالیت های شدید به ۲۰ برابر خود ( ۲۰۰ میلی گرم در ۱۰۰ سی سی ) میرسد , آزمایش نشان داده است که تنها ورزشکاران قادراند در چنین شرایطی فعالیت نموده , اسید لاکتیک را تحمل نمایند .
در تمریناتی که بیش از یک ساعت به طول می انجامد داشتن گلیکوژن کافی یکی از شرایط موفقیت ورزشکاران محسوب می گردد .
کریستین و هنسن ( Christensen , Hensen ) از تحقیقاتی که بر روی افراد ورزشکار انجام دادند چنین نتیجه گرفتند که اگر ورزشکاران مواد قندی مصرف نمایند , مقاومتشان در مقابله با خستگی بیشتر از هنگامی است که مواد چربی و یا پروتئینی مصرف کرده باشند.
بطوری که در آزمایش نشان داده شده است دوچرخه سوارانی که مواد قندی مصرف کرده بودند , توانستن ۲۴۰ دقیقه تمرین کنند , حال آنکه دوچرخه سوارانی که مواد چربی مصرف نموده بودند فقط ۷۵ دقیقه تمرین کردند و سپس خسته شدند . در اینجا چندین راه مبارزه با خستگی پیشنهاد می شود :
روزه مواد قندی
این عمل برای افزایش گلیکوژن عضله و بدن انجام می گیرد , بدین ترتیب که پس از یک تمرین شدید , گلیکوژن ذخیره شده در عضله را استفاده می کنیم تا حدی که هیچگونه اثری از گلیکوژن در عضله باقی نماند , سپس به مدت ۲ تا ۳ روز به ورزشکار هیچگونه مواد قندی نمدهیم و فقط چربی و پروتئین برایش در نظر می گیریم.
در طول این مدت بهتر است ورزشکار تمرینات بسیار سبکی انجام دهد . بعد از این مدت به او مقدار بسیار زیادی مواد قندی می خورانیم که این عمل سبب بالا رفتن ذخایر گلیکوژن در عضله گشته , مقدار آن به ۲ تا ۳ برابر افزایش می یابدالبته این عمل با محدودیتهایی نیز همراه است که هر مربی باید آن را در نظر بگیرد , از جمله باید حساسیت افراد نسبت ماد قندی را بشناسد و مطوئن شود که هیچ کدام از آنها مرض قند ( دیابت ) یا بیماری های قلبی نداشته باشند .
تمرینات سوپرماکزیمال ( فوق شدید )
از قبیل طناب زدن با شدت هر چه تمام تر , بالا رفتن از طناب و پله و نظایر آن . بکار گرفتن اصول فرابر (Overload Principles ) در تمرینات مختلف , تحمل افراد را در مقابل خستگی بالا می برد .
تمرینات در حالت خستگی
در آخر جلسه تمرین , از ورزشکاران خواسته شود تا به مدت نیم ساعت تمرینات سنگین انجام دهند . این امر سبب می شود که تحمل آنان در مقابل اسید لاکتیک بیشتر شود .
تمرینات هوازی در بین استراحت ها
به منظور از بین بردن اسید لاکتیک در ورزش های غیر هوازی ( مثل کشتی ) که میزان تولید اسید لاکتیک در آن زیاد می باشد , فعالیت های هوازی با شدت کم حائز اهمیت هستند تا بدین ترتیب اسید لاکتیک را بعنوان منبع انرژی سوزانده , از بین ببریم .
دادن آب و مواد قندی در بین نیمه های بازی و در فواصل مسابقات و تمرینات .
نگه داشتن حالت پایدار در تمرینات و ساختن حالت پایداری جدیتر .
بعد از ۲ تا ۳ دقیقه فعالیت ورزشی بدن از نظر فیزیولوژی به مرحله ای می رسد که به آن حالت پایدار می گویند . در این وضعیت , تعداد ضربان قلب و تنفس به حد ثابتی می رسد , بدن از نظر مصرف اکسیژن هیچگونه کمبودی ندارد و مقدار اسید لاکتیک و فشار خون نیز به یک حد ثابت میرسد . انرژی لازم برای فعالیت ورزشی در حالت پایدار بوسیله عضلات مخطط تامین می شود .
حال اگر ورزشکاران سعی کنند که در تمرینات حالت پایدار را حفظ نمایند , خستگی دیر تر حاصل می شود . اگر فرض کنیم که در حالت پایدار ضربان فردی برابر ۱۴۲ باشد , بعد از مدتی تمرین فرد قادر خواهد بود با ضربان ۱۴۸ حالت پایدار بدنش را حفظ نماید . نتیجتا کیفیت کار ورزشکار بیشتر خواهد شد و ورزشکار با وضعیت پایدار جدیدتر کار خود را ادامه خواهد داد . باید توجه داشت که در حالت پایدار , بدهی اکسیژن کماکان موجود می باشد ولی مقدار آن ناچیز است .
منبع:
بدن شما تنها مقدار مشخصی گلوتامین تولید میکند و هنگامی که شما بدن خود را تحت فشار جسمی (مانند ورزش) قرار میدهید، نیاز به گلوتامین افزایش میابد و در بیشتر موارد بدن نمیتواند این نیاز را به طور کامل برآورده سازد. هنگامی که مجلات بدن سازی یا پرورش اندام را ورق میزنید یا به وب سایتهای مختلف در این زمینه مراجعه میکنید، با ده ها آگهی تبلیغاتی درباره مواد کمک غذایی مواجه میشوید که ظاهرا تمام آنها برای افزایش حجم عضلات و کاهش چربی بسیار مفیدند.
اما عده بسیار اندکی میتوانند از عهده تهیه تمام این مواد برآیند و در این صورت باید تمام مدت در حال خوردن قرص و بلعیدن پودرها، نوشیدنیها و مانند آن باشند. اما اگر قصد مصرف چنین موادی را دارید، در این میان یک ماده کمک غذایی وجود دارد که از همه آنها مفیدتر بوده و گلوتامین (GLUTAMINE) نام دارد.
گلوتامین فراوانترین آمینو اسید موجود در بدن است. این ماده بیش از 50% کل آمینو اسیدهای موجود در سلولهای عضلانی را تشکیل میدهد و آمینو اسیدی غیر ضروری است. این اصطلاح میتواند کمی گیج کننده باشد اما "غیر ضروری" به این معنا است که شما نباید گلوتامین بدن خود را از منابع خارجی دریافت کنید. درواقع فرایند تولید گلوتامین برای وضعیت بدن و کارایی آن بسیار مهم است.
اما بدن شما تنها مقدار مشخصی گلوتامین تولید میکند و هنگامی که شما بدن خود را تحت فشار جسمی (مانند ورزش) قرار میدهید، نیاز به گلوتامین افزایش میابد و در بیشتر موارد بدن نمیتواند این نیاز را به طور کامل برآورده سازد.
بدن ما هر روز مقدار قابل توجهی گلوتامین مصرف میکند. این ماده برای برقرار نگهداشتن و نظارت بر کارکرد صحیح سیستم ایمنی بدن، مغز، کلیه ها، لوزالمعده، کیسه صفرا، کبد و ...به کار رفته و به این ترتیب یکی از پر مصرف ترین مواد حیاتی بدن به شمار میرود.
برای دریافت گلوتامین، مغز، اندامها، سیستم ایمنی و ..در اولویت برتر قرار دارند و هر مقدار از گلوتامین که برای نیازهای حیاتی بدن مصرف نشود، برای ساخته شدن و ترمیم بافت عضلانی به کار میرود. اگر شما برای بدن خود گلوتامین اضافه تامین نکنید، منبع موجود در بدنتان به سرعت و قبل از اینکه چیزی از آن به عضلاتتان برسد، به پایان رسیده و ماهیچه ها از آن محروم میمانند.
ساختن عضله در میان اولویتهای برتر بدن به شمار نمیرود، به طوری که اگر بدن برای رسیدگی به نیازهای اندامها و نیازهای حیاتی بدن به گلوتامین بیشتر نیاز داشته باشد، این نیاز را با از بین بردن بافت عضلانی و گرفتن گلوتامین از آن برطرف میکند و این اتفاقی است که ما باید از آن جلوگیری کنیم.
مواد کمک غذایی در اینجا به یاری ما می آیند. تحقیقات نشان داده اند که افزودن گلوتامین به رژیم غذایی روزانه، از اتلاف بافت عضلانی جلوگیری کرده و اثرات جلوگیری کننده از سوخت مواد غذایی در بافت یا آنتی-کاتابولیسم را به وجود آورده و آنها را تقویت میکند. حالا باید بدانیم که بهترین روش استفاده از گلوتامین چیست. برای بیشتر علاقمندان بدن سازی و پروش اندام، مصرف روزانه 10 گرم گلوتامین همراه با رژیم پر پروتئین ، کافی است.
من استفاده از پودر گلوتامین خالص را - که در بیشتر فروشگاههای مواد کمک غذایی یافت میشود - توصیه میکنم. به این ترتیب که دو مرتبه در روز و هر بار 5 گرم از آن مصرف شود (برای مثال پس از ورزش و قبل از خواب). این، بهترین شکل مصرف گلوتامین در طول روز است زیرا بدن در هر مرتبه تنها میتواند مقدار کمی گلوتامین را به کار ببرد.
شما میتوانید این پودر را مخلوط با یک لیوان آب، آب میوه، نوشیدنی پروتئینی و مانند آن به کار ببرید.
معمولا مصرف گلوتامین پس از یک هفته نتیجه خود را آشکار میکند. شما از نظر جسمی احساس بهتری داشته، هنگام ورزش از انرژی بیشتری برخوردار بوده و کمتر دچار خستگی و درد عضلانی میشوید.
در پایان تاکید می شود که هرگز بدون مشورت با پزشک یا متخصص تغذیه از مکمل های غذایی استفاده نکنید.
به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران، مقاله ای که در انتهای مطلب با عنوان روش ۱۱+ به آن دسترسی دارید از طریق فیفا منتشر و توسط دکتر قدرت اله باقری عضو هیئت علمی دانشگاه تهران ترجمه شده است.
دکتر باقری که این مطلب را برای نخستین بار در اختیار پایگاه خبری فوتسال قرار داده، درباره محتویات آن اظهار کرد: گرم کردن به روش ۱۱+ ابتدا برای جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی و توسط فیفا تهیه شد اما به صورت محرمانه مانده بود. سپس فیفا آن را در اختیار اعضای خود قرار داد و دکتر علیزاده هم این مقاله را در همایش علم و فوتبال و در حضور سپ بلاتر شرح داد. من نیز تصمیم گرفتم با ترجمه این مقاله، برای مطالعه و افزایش آگاهی مربیان بدنساز ایرانی، آن را در اختیار پایگاه خبری فوتسال قرار دهم.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران اضافه کرد: چنانچه بازیکنان با این روش به گرم کردن بپردازند، آسیب دیدگی ها به حداقل خواهد رسید. بهترین تیم های فوتبال و فوتسال دنیا از روش ۱۱+استفاده می کنند. تیم های رئال مادرید و بارسلونا روی این روش کار کرده و حتی آن را به شکل وسیعی تبلیغ کرده اند. بنده نیز روش ۱۱+را در تیم ملی فوتسال ایران و صبای قم به کار گرفتم که جواب فوق العاده مثبتی داد.
به گزارش fut5al، همانطور که دکتر باقری نیز اشاره کرد، برنامه گرم کردن “۱۱ +”برنامه پیشگیری از آسیب دیدگی است و توسط یک گروه بین المللی از متخصصان بر اساس تجربه علمی و عملی طراحی شده وبا برنامه های مختلف برای پیشگیری از آسیب دیدگی بازیکنان آماتور سن ۱۴ساله و یا مسن تر ارائه گردیده است.
این یک برنامه کامل گرم کردن است و باید جایگزین تمرینات رایج قبل از مسابقه باشد.
در یک مطالعه علمی، نشان داده شده که تیم های فوتبال جوانان با استفاده از”۱۱ +” به عنوان یک گرم کردن استاندارد به جای گرم کردن متداول بطور قابل ملاحظه ای به آسیب دیدگی کمتری مبتلا می شوند.
تیم هایی که “۱۱ +” را به طور منظم حداقل دو بار در هفته انجام داده اند، ۳۷ درصد هنگام تمرین و ۲۹٪در موقع مسابقه و بطور کلی ۵۰ درصد کمتر آسیب دیده اند.
نتایج این تحقیق در مجله پزشکی بریتانیا در سال ۲۰۰۸ منتشر شده است.”۱۱ +”دارای سه بخش بامجموع ۱۵ نوع تمرین است که باید به ترتیب مشخص در آغاز جلسه تمرین انجام شود.
قسمت اول:
تمرینات دویدنی دونفره به عنوان زوج تمرینی با سرعت کمتربا استفاده از تمرینات کششی پویا(نرمش در حال حرکت)ترکیب می شود.
قسمت دوم:
شامل ششست (سری) ازتمریناتبا تمرکز بر قدرت عضلات بزرگ ناحیه پشت و تنه و نیز پاها، تعادل ،حرکات پلیومتریک وچابکی است کههر کدام باسه سطح از ساده به مشکل انجام می شود.
قسمت سوم :
تمرینات دویدنی با سرعت متوسط تا زیاد با حرکات برشی و حرکات مربوط به انتقال وزن بدن از پایی به پای دیگررا شامل می شود.
نکته کلیدی در برنامه، استفاده از تکنیک متناسب در طی کلیه تمرینات می باشد. باید به استقرار و کنترل بدن صحیح توجه کامل شود. این توجهات شامل راست نگهداشتن پا،قرار گیری زانو بالای انگشت شست و فرود نرم و آرام برروی زمین است.
کنفدراسیون فوتبال آسیا با ارسال نامه‌ای به مهدی محمدنبی، دبیرکل فدراسیون فوتبال کشورمان رأی خود را در خصوص اعتراض ایران به حضور بازیکن دوپینگی عراق در دیدار برابر تیم ملی این کشور اعلام کرد.
متن نامه ارسال شده از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا که از سوی کمیته انضباطی رقابت‌های جام ملت‌های آسیا اعلام شده، به شرح زیر است:
تصمیمات اتخاذ شده در کمیته انضباطی AFC در سیدنی استرالیا مورخ 25 ژانویه 2015 (5 بهمن ماه 1393) در مورد پرونده اعتراض فدراسیون فوتبال ایران در مورد ماده 6-11 قوانین مسابقات جام ملت‌های آسیا که شامل عدم صلاحیت بازیکن عراق طبق ماده 55 قوانین کنفدراسیون فوتبال آسیا، بدین شرح است: اعتراضی که از سوی فدراسیون فوتبال ایران نسبت به صلاحیت بازیکن تیم ملی عراق (علا عبدالزهرا) به خاطر حضور در دیدار ایران و عراق در 23 ژانویه (3 بهمن) صورت گرفته غیر قابل قبول بوده و پرونده مختومه اعلام میشود.
39سال از آخرین قهرمانی ایران در آسیا گذشته است و حال باید چهار سال دیگر به آن اضافه کرد، چرا که یک تیم کاملا دفاعی و بی برنامه در فاز هجومی راهی استرالیا شد و برابر عراقی که از روزهای خوبش فاصله داشت شکست خورد و به خانه بازگشت.
کی روش چهارسال قبل به ایران آمد.باکارنامه ای که درآن موفقیتی به عنوان سرمربی دیده نمی شد.دستیار همیشگی آلکس فرگوسن در منچستریونایتد زمانیکه به عنوان سرمربی کهکشانی های رئال مادرید را تحویل گرفت نتایج تاسف بار برای این تیم رقم زد.
قرار نگرفتن بین دو تیم اول لالیگا و شکست در لیگ قهرمانان سبب شد تا فلورنتینو پرز خیلی زود درب خروج باشگاه مادریدی را به مرد موازمبیکی نشان دهد.او تیمی را در اختیار داشت که روبرتو کارلوس، زیدان، دیوید بکام، رونالدوی برزیلی، ایکرکاسیاس، ایوان الگرا، رائول گونزالس و جمعی دیگر از بهترین های جهان در آن حضور داشتند اما کی روش با همین ستاره ها نیز نتوانست موفقیتی کسب کند.دلیل آن کاملا واضح بود؛ در رئال مادرید فوتبال دفاعی و حرف بیهوده زدن جایی ندارد و باید نتیجه گرفت.
کی روش بار دیگر فرصت سرمربی شدن را پیدا کرد و این بار تیم ملی پرتغال با ستارگانی چون کریستیانو رونالدو، نانی، په په، برونو آلوز، ریکاردو کوارسما به وی سپرده شد اما بازهم موفقیتی نصیب تیم تحت رهبری این مرد پرحرف نگردید.
در جام جهانی 2010، تیم ملی پرتغال تدافعی و حوصله سربر بازی می کرد و پس از حذف شدن از گردونه رقابت ها، کریستیانو رونالدو سرمربی تیمش را به باد انتقاد گرفت و اعلام کرد او فقط روش های دفاعی بلد است.
کی روش سرمربی تیم ملی ایران شد. از همان روز نخست دو دسته در مقابل کی روش قرار گرفتند، منتقدینی که اعلام می کردند او کارنامه موفقی ندارد و موافقانی که در ادامه به دوستان صمیمی اش در محافل خصوصی تبدیل شدند، او را مربی بین المللی و باتجربه می دانستند.
حضور در جام جهانی و کسب یک امتیاز در برزیل دستاورد مردی بود که قرار شد تیم ملی ایران را به مرحله دوم برساند. اما یک نیمه بازی خوب مقابل آرژانتین، تساوی برابر نیجریه با 90 دقیقه دفاع کردن و زیر توپ زدن و شکست 3 بر یک برابر بوسنی را کی روش به فوتبال ایران هدیه کرد.
درحالیکه همه در انتظار وداع این مربی از ایران بودند او با همان سیاست و البته دوستان صمیمی رسانه ای که در خبرگزاری ها، روزنامه ها و البته صدا و سیما بودند و به تعریف وتمجیدهای عجیب مشغول بودند با مبلغ گزاف 4 میلیون یورو برای هر سال ( حدود 16تا17 میلیارد تومان درهر سال همراه با دستمزد دستیارانش) ماندگار شد. البته ماندگاری و ابراز علاقه کی روش به ایران بی دلیل نبود، چراکه وی هیچ پیشنهاد خوبی برای سرمربیگری نداشت.
کی روش در ایران ماند تا حرف های تکراری خود را دوباره در نشست های خبری و تمرین های تیم ملی مطرح کند. 'می خواهیم بهترین باشیم و تیم ملی را به آرزویش برسانیم'، 'ایران هیچ بازی تدارکاتی نداشت وتحریم برآن فشار وارد می کند'... البته آرزوی ایران شکست برابر عراق نبود!
تیم ملی ایران راهی استرالیا شد و منتقدان به احترام تیم ملی و مردم سکوت کردند و امید به موفقیت داشتند. البته آنان که فوتبال را به خوبی می فهمند و به منافع خودشان فکر نمی کنند به خوبی می دانستند که این تیم به جایی نخواهد رسید.
تیمی که فقط دفاع کردن را بلد است در مرحله گروهی برابر بحرین، قطر و امارات به برتری دست یافت و به عنوان تیم نخست صعود کرد.
نمایش تدافعی ایران در این 3 دیدار موجی از انتقاد را آغاز کرد؛ آیا تیم ایران برابر کشورهای حوزه خلیج فارس هم باید دفاع کند؟ آیا بحرین و قطر و امارات نیز آرژانتین و نیجریه هستند که جلوی آنان 90 دقیقه زیرتوپ بزنیم وبعد بگوییم خیلی خوب بازی کردیم!؟
آنانی که فوتبال را منطقی نگاه می کنند و کمی انصاف دارند به خوبی می دانند حق تیم ملی ایران در دیدار با امارات حتی تساوی نیز نبود. 3 پیروزی با ضربات کرنر تیم ایران را به عنوان صدرنشین راهی یک چهارم نهایی کرد.
درحالی که خیلی ها منتظر قهرمانی تیم ملی ایران بودند، این تیم با لژیونرهای متعدد در باشگاه های اروپایی و کشورهای حوزه خلیج فارس، سرمربی پرادعا که مربیان و کارشناسان منتقدش را به توهین های مختلف به بی اطلاعی از فوتبال روز متهم می کرد برابر عراق تسلیم شد.
مقابل عراقی که از روزهای اوج خود فاصله زیادی داشت تیم ایران هرچند از دقیقه 43 با اخراج مهرداد پولادی 10 نفره بازی می کرد اما به واقع تیم کشورمان چهره واقعی خودش را نشان داد.
تیمی بی برنامه و بدون تاکتیک که فقط دفاع کردن را بلد است، مغلوب عراق شد. تیمی که نمی توانست در میانه میدان توپ را چند ثانیه حفظ کند، تیمی که بلد نبود روی زمین تاکتیک های هجومی داشته باشد به امیدضربات پنالتی تلاش کرد و درنهایت مغلوب شد.
بدتر اینکه بدانیم تیم ملی عراق لیگ ندارد و حتی در کشور خود یک بازی تدارکاتی نیز برگزار نکرده است و مهمتر از همه اینکه یکی از بهترین بازیکنان این تیم در دیدار امروز با ایران یعنی یونس محمود حتی بدون تیم است . اما در تیم ما نفرات جوان آن با وجود تلاش فراوان باید نیمکت نشین می شدند.
در نهایت آرزوهای مردم ایران در استرالیا بر باد رفت. مربی 4 میلیون یورویی بهانه تراشی کرد و داور را همانطور که انتظار می رفت دلیل این شکست دانست. اما همگان می دانند واقعیت چیز دیگری است و مرد موزامبیکی چیزی در چنته نداشت که برای فوتبال ایران رو کند.
میلیون ها دلار هزینه او و دستیارانش شد تا تیم ملی ایران را مقابل عراق بازنده کنند در حالیکه مربی وطنی تیم ملی عراق شاید یک دهم قرارداد کی روش را نیز دریافت نکند.
البته بعد ازبازی باامارات مشخص بود که تیم ملی ایران برنامه ای درفازهجومی نداردوهمگان نگران بودند،اما کی روش با حمایت رسانه ای به این گفته ها نه تنها نگاه نکرد بلکه سعی می کند با آماروارقام جو را تلطیف کند تا جام جهانی روسیه را هم با زیرتوپ زدن به پایان برساند.